Wei-gevoel

Wei-gevoel

Ken je dat beeld? Koeien die na een lange winter op stal eindelijk de wei weer in mogen? Niet?

Kijk even naar dit filmpje en je weet wat ik bedoel.  

Ik vind het echt een prachtig gezicht. Eerst nog wat weifelend, maar steeds wat uitbundiger. Tot dat moment: Dansende koeien met wapperende uiers en de achterpoten hoog in de lucht. Op weg naar de vrijheid en het eerste verse gras van het jaar. Ik noem dat het wei-gevoel. En het is blijkbaar overdraagbaar van dier op mens, want ik heb het zelf inmiddels ook. En jij misschien ook wel.

Op een kier
Mijn stal heette de intelligente lockdown. En mijn winter duurde een week of 8. Maar de deuren van de stal staan op een kiertje. De wei lonkt. Langzamerhand mogen en durven we steeds een beetje meer. Straks weer met vrienden op het terras. Nu weer naar de kapper en sinds deze week ook weer op het voetbalveld met een stel pubers.

Weer face-to-face
Ik merk dat het me energie geeft. Dat ik zin heb om weer mensen te ontmoeten. Niet alleen vrienden of familie, maar ook jou en andere ondernemers. Om face-to-face met je te sparren over je bedrijf. En over dat van mij. Over waar we elkaar kunnen versterken. En over hoe ik jouw organisatie communicatief sterker kan maken. Want dat is mijn wei.

Groen licht, groen gras
In mijn wei is het gras altijd groener dan bij de buurman. En tussen dat groene gras groeien talloze mogelijkheden. Zeker na de crisis. Want er is een hoop veranderd. En dat vraagt heldere en strakke communicatie, lekker leesbare teksten en vooral het simpel uitleggen van ingewikkelde dingen.

Heerlijk, dat wei-gevoel. Juist nu.