Bubbels

Bubbels

Sommige gesprekken moeten gevoerd worden. Afgelopen week had ik er twee. Eerst met mijn dochter van 8. Ik had iets op mijn lever, dat ik haar graag wilde vertellen. Nou ja, graag… Het werd er een keer tijd voor. Maar wanneer is het juiste moment? En hoe breng je zoiets? Het is toch een pittige boodschap voor zo’n meisje. Ook al zit ze al in groep 5.

Dat moment kwam toen we samen pannenkoeken stonden te bakken.

Pinguïnschort
Ze had haar leuke pinguïnschort aan en vertelde dat ze het zo leuk vond, dat we dat samen gekocht hadden. En dat ze bij mama ook een leuk schort had, dat ze van Sinterklaas gekregen had.

ALARMBEL!
De pepernoten liggen weer in de winkel, de discussie over zwart, wit of roetveeg verdeelt Nederland al een paar maanden en vanwege corona zijn de eerste intochten inmiddels afgelast.

Is dit dan hét moment?

In een split second besloot ik van wel. Het was tijd voor een slechtnieuwsgesprek.

Hoe zou dit vallen?

  • “Eeh….nou, dat schort heb je eigenlijk niet van Sinterklaas gekregen.”
  • Grote, niet begrijpende ogen.
  • “Want Sinterklaas bestaat eigenlijk niet echt. Het is een verhaal dat lang geleden is verzonnen door grote mensen. En als kinderen groot genoeg zijn om dat verhaal geheim te houden, mogen zij dat ook weten.”
  • “Maar wie heeft dan al die cadeautjes al die jaren gekocht? Jij en mama?”
  • “Ja, en opa en oma. En je ooms en tantes. En zo.”
  • “En schrijven die ook de gedichten?”
  • “Ja. Dat ook.”
  • “DAT WIL IK OOK! De volgende keer koop ik een cadeau voor jou. Met een gedicht. Ik weet nu al wat voor gedicht het wordt!”
  • Grote, niet begrijpende ogen van mijn kant.

Wow! Dat pikte ze goed op. Ze vond het maar wat stoer dat ze nu het ‘Grote Geheim’ kende. En ze draaide het meteen om in iets positiefs! Trots op mijn meisje. En blij dat ik het gesprek ben aangegaan.

Uit mijn eigen bubbel
Net als het gesprek met een collega-ondernemer op vrijdag. Ze daagde me uit om samen een experiment aan te gaan. Om uit onze comfortabele bubbel te stappen en de verhalen te delen die ons gemaakt hebben tot wie we zijn. Heel spannend, maar het voelt goed. En ik merkte direct dat er overal nieuwe inspiratie opduikt.

Waar dat toe leidt? En wanneer het af is? We zien het wel. Maar ik weet nu al dat het heel erg gaaf wordt. Want het wordt puur, pijnlijk en echt.

Dank je wel Maria! Ik heb er zin in! Het wordt een feestje om met je te werken.

Iemand zin in bubbels?